طلای جهانی در دستان نوجوان مشهدی | گفتوگو با علی‌اکبر نوراللهی، افتخار زیست‌شناسی ایران
از همایش‌های مدرسه‌ای در مشهد تا سکوی جهانی المپیاد زیست‌شناسی؛ روایتی از یک تلاش ۴ ساله، تنهایی در خوابگاه، امید به ماندن در کشور و دفاع از رؤیا‌های علمی.
به گزارش شهرآرانیوز، علی‌اکبر نوراللهی ۴ سال سخت را پشت‌سر گذاشت. روز‌ها و شب‌ها را در تلاشی مداوم برای نشاندن لبخند بر لب خانواده و آفرینش افتخاری برای کشورش سپری کرد. شاید کلیشه‌ای به نظر برسد، اما علی‌اکبر به معنای حقیقی لغت، سال‌های سال را فدای لحظه‌ای احساس غرور ایران کرد؛ مانند تمام آدم‌بزرگ‌های تاریخ که عمرشان را پای رشد، ترقی و درخشش کشور عزیزمان صرف کردند و از هیچ تلاشی دریغ نکردند.
ایران، کشور نامدار پهلوانان نامی است. این حقیقت را از جای‌جای محله‌ها و شهر‌ها و استان‌هایش می‌توان درک کرد؛ از کوچه‌هایی که حتی نامشان باعث می‌شود سرمان را بالاتر نگه داریم تا تاریخ عزیز و پر از شور و غرورمان. قلب تاریخ ایران متعلق به نام‌های بزرگی نظیر ابن سینا، جابربن حیان، ابوریحان بیرونی، قطب‌الدین شیرازی، علی جوان و مریم میرزاخانی است و حالا با گذشت روز‌ها نسل جدیدی از افتخارات ایران نامشان در صفحات تاریخ ثبت می‌شود. علی‌اکبر نوراللهی یکی دیگر از این نام‌هاست. نوجوان مشهدی که در سال دوازدهم تحصیلش به المپیاد جهانی زیست‌شناسی راه یافته و در تیم زیست‌شناسی ایران، مدال طلایی‌رنگ را به افتخارات کشورش افزوده است.
مسیر المپیاد ساده نیست
علی‌اکبر نوراللهی در گفتوگو با خبرنگار شهرآرانیوز درباره کسب مدال طلا در المپیاد جهانی زیست، می‌گوید: فقط در یک المپیاد جهانی می‌توان شرکت کرد، چراکه برای شرکت در آن باید یک فرایند سه‌چهارساله را طی کرد، من هم سال هشتم بودم و هیچ شناختی از المپیاد نداشتم؛ فقط یک همایش مدرسه‌ای شرکت کردم و با المپیاد آشنا شدم، البته ناگفته نماند که شرکت در المپیاد کشوری از سال دهم و دوره دوم متوسطه امکان‌پذیر است، اما تا پیش از آن برای انتخاب بهتر، المپیاد‌های ریاضی و زیست‌شناسی را امتحان کردم که در نهایت تصمیم گرفتم در المپیاد زیست شرکت کنم.
وی درباره تفاوت سطح المپیاد‌های داخل ایران و المپیاد جهانی زیست، می‌افزاید: المپیادی که در ایران برگزار می‌شود که در نهایت یک تیم برای اعزام به المپیاد جهانی انتخاب شوند، ۴مرحله دارد. در مرحله اول به صورت تستی و مرحله دوم به صورت سؤالات صحیح و غلط و کوتاه پاسخ برگزار می‌شود که بیشترین شباهت را به سؤالات المپیاد جهانی دارد، در ادامه به این صورت است که دانش‌آموزان به باشگاه دانش‌پژوهان جهان دعوت می‌شوند و به مدت دوسه ماه در کلاس‌ها شرکت کرده و پس از آن در برخی امتحانات و آزمون‌ها شرکت می‌کنند.
این دانش‌آموز مشهدی در ادامه می‌گوید: مرحله ۲ سؤالات ایران سطح بالاتری نسبت به المپیاد جهانی زیست دارد؛ ضمن اینکه زمان بیشتر و سؤالات کمتری در آن گنجانده شده است، چراکه توان ذهنی و تحلیل بیشتری را می‌طلبد و از طرفی۴۰ نفر برای شرکت در دوره تابستانه المپیاد زیست شناسی کشوری انتخاب می‌شوند، اما در المپیاد جهانی صرفا موضوع جداسازی و رتبه‌دادن است. لذا مسابقات داخلی سخت‌تر هستند.
نوراللهی همین سطح بالای سؤالات ایران را یکی از دلایل موفقیتش می‌داند و می‌گوید: شاید یکی از دلایلی که باعث شد روی سکو بایستیم، این است که با دانش‌آموزان در ایران بالاتر از سطح جهانی کار می‌شود و بیشتر از آن چیزی است که کمیته المپیاد جهانی زیست انتظار دارد، از طرفی دانش‌آموزان ایران زمان بیشتری را برای المپیاد اختصاص می‌دهند.
وی می‌افزاید: مسیر المپیاد زیست‌شناسی برای دانش‌آموزان ایران یک روند سه‌چهارساله است، اما در گفتوگو با دانش‌آموزان سایر کشور‌ها متوجه می‌شدیم که سه‌چهار ماه زمان اختصاص می‌دهند.
چالش‌هایی فراتر از رقابت علمی
وی در پاسخ به این سؤال که آیا در این مسیر به رهاکردن هم فکر کردی، می‌گوید: در هر مسیری فرارونشیب‌هایی وجود دارد و در مسیر من هم بوده است، آزمون‌هایی که شرکت می‌کردم به آن اندازه‌ای که انتظار داشتم مطلوب نبود، اما هرگز به این فکر نکردم مسیری را که شروع کردم، رها کنم و انگیزه داشتم که احتمالا من توانایی کافی را داشته باشم و رهاکردن مسیر برایم مقدور نبود.
الگویی از جنس علم و انسانیت
این دانش‌آموز مشهدی از دکتر محمدامین صادقی، طلادار المپیاد جهانی زیست‌شناسی ۲۰۱۵، به عنوان الگوی خود نام می‌برد و می‌گوید: از ابتدای مسیر المپیاد، دکتر صادقی کنارم بودند. از ایشان خیلی یاد گرفتم و مدیون حمایتشان هستم.
نوراللهی می‌افزاید: وقتی که مدال را دریافت کردم، به این فکر می‌کردم که برگردم ایران و خانواده‌ام را ببینم و از حمایت و همراهی‌شان در این مسیر سخت تشکر کنم.
مهاجرت؟ نه، فعلاً ماندن را انتخاب کردم
وی درباره مهاجرت می‌گوید: در یک بازه زمانی به مهاجرت فکر می‌کردم، اما چیز‌هایی که در المپیاد جهانی دیدم و اتفاقاتی که رخ داد، وقتی فکر کردم به این نتیجه رسیدم که ماندن در کشور منطقی‌تر است، من مشهد بودم و برای شرکت در کلاس‌هایی که برگزار می‌شد تقریبا یک‌سال‌ونیم تهران در خوابگاه تنها زندگی می‌کردم و با تمام این احوال که در تهران بودم و خیلی دور نبودم، اما تحمل این دوری آسان نبود و شاید این یکی از دلایلی باشد که دیگر به مهاجرت فکر نکنم.
این دانش‌آموز مشهدی در ادامه می‌گوید: همچنین پای سخنرانی آدم‌های بزرگ که نشستیم، نتیجه‌گیری من این بوده است که یک فرد موفق در کشور خودش به دستاورد‌های بهتری می‌تواند دست یابد، اینکه انسان به یک علمی در کشور دیگر دست یابد و در کشور ایرانیزه کند نکته مثبت و جالب‌توجهی است، اما مهاجرت دائمی و ترک وطن منطقی نیست.
توصیه‌ای برای نوجوانان علاقه‌مند
نوراللهی توصیه‌ای جدی برای دانش‌آموزانی دارد که مشتاق ورود به مسیر المپیاد هستند و تأکید می‌کند: المپیاد مسیر پرچالشی است، باید از خیلی چیز‌ها گذشت، از بخشی از مدرسه، حتی از کنکور. اگر کسی بخواهد وارد شود، باید منطقی فکر کند، همه چیز را سبک‌سنگین کند و بعد با اراده کامل جلو برود.
وی درباره انتظاراتش ازمسئولان، می‌گوید: از وقتی آقای حسینی مسئول باشگاه دانش‌پژوهان شده‌اند، فضای جدیدی ایجاد شده، فشار کنکور برای المپیادی‌ها کمتر شده و این خیلی ارزشمند است. از مسئولان می‌خواهم این روند را حفظ کنند و المپیاد را به عنوان یک مسیر اصلی ببینند نه فرعی.
این دانش‌آموز مشهدی قصد دارد در رشته پزشکی دانشگاه تهران ادامه تحصیل دهد و دوباره برای کشور افتخارآفرینی کند.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
